niedziela, 1 października 2023

Na granicy realności i abstrakcji

 


"Można tworzyć obrazy z duszą, nie siląc się na bardzo skomplikowane studium ich powstania, a później ich interpretacji. Można być rozmiłowanym w kompozycji, planie, precyzyjnej kresce, by czerpiąc natchnienie z zachwycającej przyrody – ptaków i zwierząt otaczających rodzinną przestrzeń – stanąć za sztalugą i podejmować próbę ujęcia ich gracji, ruchu czy lekkości. Można starać się w dokładnie przemyślanym schemacie połączyć misternie wypracowany motyw żurawia, bociana czy sylwetkę łosia z intensywnym, żywym i jednocześnie mało realnym kolorem tła. Można wręcz z analityczną dokładnością stworzyć kompozycję kwiatową w symetrycznej formie, wymuskaną i wysublimowaną, tak zwyczajnie, z miłości i szacunku do przyrody, która nas otacza – eksplozji jej dostatku i urodzaju, a także kruchości i ulotności. Tylko tyle i aż tyle… To trochę tak, jakby za każdym razem stać na granicy realności i abstrakcji, na granicy samego siebie, stale podejmować próby, doskonalić warsztat, stale obserwować, czekać na to, co się wydarzy – zwyczajnie tworzyć z potrzeby i nie pytać siebie samego, w którym świecie się tak naprawdę w tym całym procesie bardziej jest…" tekst pisała Iza Dąbrowska.